Na Facultade coñeceu ao valenciano José Luis Llácer, invidente desde os tres anos e comezou a axudar exercendo de lectora, a aquel guapo mozo que tocaba o piano de forma engaiolante. Foi entón cando empezou a traducir do francés libros para a ONCE, pois en Barcelona aprendera francés e catalán.
Rematada a carreira, de maneira tan brillante coma o bacherelato, en xullo de 1963 casou con José Luis.
María Victoria Moreno. A muller que durmía pouco e soñaba moito. Fina Casalderrey/Marilar Aleixandre. Edt. Xerais.
María Victoria Moreno. A muller que durmía pouco e soñaba moito. Fina Casalderrey/Marilar Aleixandre. Edt. Xerais.
Ningún comentario:
Publicar un comentario