Páxinas

Pages - Menu

mércores, 30 de novembro de 2022

ESCRIBIR A BIBLIOTECA. CONCURSO DE RELATOS "DAME MEDO". THIAGO 3ºA

Hoxe, temos o últimos dos relatos gañadores do Concurso "Dame Medo". O relato é de Thiago de 3ºA, e titúlase "O pallaso".

Moitos parabéns Thiago!!!


O PALLASO



Unha vez había uns nenos que foron á Casa do terror. Un neno viu un pallaso e unha caveira, e claro, asustouse MOITO!!!

Entón el medrou sendo malvado e asasino, pero un día morreu, mais a súa alma estaba viva.

Agora camiña pola noite coa súa alma e asusta ás persoas. Utiliza xoguetes para cobrar vida e quere vinganza.

Aparece nos desaugadoiros, e por moitos lugares. Pero as persoas fixeron un ritual para que morra e que non volva aparecer.

FIN

 

martes, 29 de novembro de 2022

EMOCION(ARTE). O NOSO PROXECTO DA BIBLIOTECA

 Porque todos os días facemos algo importante para as persoas que nos rodean, e expresamos emocións que son importantes para elas...


EVERYDAY PEOPEL FEAT



luns, 28 de novembro de 2022

COMUNIDADE DE BOOKTUBERS

Hoxe, na nosa Comunidade de Booktubers, a recomendación de Iago de 4ºB.  Un libro que xa é un clásico e moi querido por todas as lectoras e lectores. 

Moitas grazas, Iago!!!




domingo, 27 de novembro de 2022

CURTAS ANIMADAS

Nun mundo no que as lámpadas brillan segundo o seu estado emocional, este rapaz séntese perdido coa súa lámpada apagada, mais ás veces, só depende de que saibamos encontrar a nosa propia luz,  esa que todas as persoas  temos.



mércores, 23 de novembro de 2022

ESCRIBIR A BIBLIOTECA ESCOLAR. CONCURSO DE RELATOS "DAME MEDO"

 Hoxe, temos nesta entrada outro dos relatos gañadores do IX CONCURSO DE RELATOS "DAME MEDO". O de Zoe de 6º A.

Que o desfrutedes!!!

Moitos parabéns, Zoe!!!


A SANTA COMPAÑA


Marta, por moito que lle dixeran que non é real, ela segue pensando que ten razón, que a Santa Compaña existe.


Un trinta e un de outubro, Marta, unha rapaza, vai cos seus amigos a pedir caramelos pola tarde, segundo ela, leva un  disfraz da Santa Compaña e, como de costume, os seus amigos ríanse das súas teorías sobre a existencia dos espíritos, tamén o seu irmá Hugo é dos que ríe esa ocorrencia de Marta.

Cando chegaron os dous á casa, deitáronse. Preto da media noite, Marta levántase ao escoitar un ruído, e vai investigar. Cando chega ao cuarto do seu irmán, non o ve. Asustada, chama ao seu pai e a súa mai, que tamén empezaron a buscalo.

Chegaron ao bosque, xusto cando era a media noite. Foron a unha casa abandonada e empezaron a ver espíritos guiados por Hugo, cunha cruz na man. Asustados, volveron para casa de novo.

Ao día seguinte, a familia foi á policía e dixeron que Hugo non estaba. O buscaron... foi atopado morto cunha cruz no peito.


FIN

martes, 22 de novembro de 2022

EMOCIONA(ARTE). O NOSO PROXECTO DA BIBLIOTECA.

 Aquí vos deixamos unha proposta de rap, para aprender a letra e facer unha coreografía. Coa letra deste rap de Danay Suárez, Yo aprendí, podedes expresar co voso corpo o seu significado.




Yo aprendí que la mayoría de las veces

Las cosas no son lo que parecen

Que somos una especie que se especializa en mentir

Para así construir un porvenir con mentiras


Cuenta cuantas veces hacemos desaparecer

Con solo una frase lo que no quisiéramos perder

Se nos va la vida, vamos dejando correr

El tren con el amor que sólo pasa una vez


Yo aprendí a no burlarme de nadie con arrogancia

Porque yo no sé cuáles serán mis circunstancias

Y la elegancia, sólo es cosa de ego

La ropa con la que mejor me veo es la del alma


Yo aprendí que la calma es buena consejera

A la hora de tomar decisiones certeras

Que yo no soy la más lista

Pero con el oportunista debo ser una fiera


Yo sé que uno se puede equivocar

Como un ser humano normal

Que tiene mucho valor que te perdonen

Pero más perdonar

Que no se puede pisotear la palabra

Pisotear la moral

Que el amor no basta cuando el respeto no alcanza

Es como arar en el mar


No soy mejor que nadie, nadie es mejor que yo

Aunque yo no entienda como todos quieren parecerse

Como la gente se clona pierde su propia voz

Y no saben hacia dónde caminar al levantarse


Yo aprendí que querer saber todo lo que piensan

Con respecto a mí, es ser mi amenaza

Es abrirle la puerta a la envidia y

Decirle: Cómo está señora?, entre, está en su casa!


Que pasan las cosas

Pero los errores pesan, porque luego se arrastran

Porque luego te aplastan como cadenas del alma


Yo sé como se extraña a un hermano cuando te hace falta

Yo sé a veces, el que más sufre, el que más te ama

Yo sé que tendré otras madrugadas donde no tengo ni almohada

Ya yo comprendí que la vida es linda pero no es un cuento de hadas


Yo sé que uno se puede equivocar

Como un ser humano normal

Que tiene mucho valor que te perdonen

Pero más perdonar

Que no se puede pisotear la palabra

Pisotear la moral

Que el amor no basta cuando el respeto no alcanza

Es como arar en el mar

luns, 21 de novembro de 2022

COMUNIDADE DE BOOKTUBERS

 Hoxe na nosa comunidade de booktubers, a recomendación de Rocío, de 5ºA.

Moitas grazas, Rocío! 







domingo, 20 de novembro de 2022

25N. IMOS MUDAR O CONTO!

 

A través desta representación do conto "La Bella y la bestia", imos reflexionar sobre os mitos do amor romántico. Este é só un dos contos, hai moitos máis, que nos fixeron crer na existencia de principes azúis (que xa sabedes que non existen). Pero eses contos crearon estereotipos que fixeron e están a facer moito dano.

Escoitade e reflexionade!!!



xoves, 17 de novembro de 2022

RAKONTO VERDE

 Hoxe ides coñecer un lugar máxico: O bosque dos Grobos, un conto de pedra entre castiñeiros.




mércores, 16 de novembro de 2022

GAÑADORAS E GAÑADORES DO CONCURSO DE RELATOS "DAME MEDO"

 Cada semana iremos colgando un dos relatos gañadores do noso Concurso de relatos "Dame medo".

Moitas grazas a todas e todos os que participáchedes no concurso, foi moi difícil para o xurado a escolla. Pero o vindeiro ano contamos coa vosa sempre creativa e xenerosa participación.

Esta semana o de Óscar Domínguez Senín de 6ºB, co título...


PECHA AS PORTAS




Érase unha vez un home que traballaba de vixiante nocturno nun parque de boas. Chamábase Afalopio e tiña que estar nunha sala de vixiancia, dende as 12 ata as 6 da mañá. Ata que un día pasou algo...

Era un día calquera de traballo, foi á sala e púxose co teléfono a xogar e ver vídeos. Quedouse durmido ata que escoitou algo moi forte, mirou as cámaras e notou que faltaba o animatrónico. Mirou todas as cámaras e comprobou que o animatrónico estaba detrás del. 

Saiu correndo e escondeuse no baño. De súpeto, escoitouse un ruído e revisou cada rincón, mais non atopou nada. Saiu pensando que o animatrónico xa non estaba, pero... apareceu outra vez por detrás del.

O home correu e agachouse na sala de vixiancia. Pechou e reforzou todo e logo, relaxouse. Pasou un tempo, e el xa case esquecera o acontecido, mais de súpeto un brazo...zas... o animatrónico colleu ao home polo pescozo e o ía comer, pero el foi rápido e sacou a escopeta e... PUM PUM PUM, disparoulle tres veces na cabeza, burlándose do animatrónico.

Sentouse na cadeira para descansar, pero... CRACK, ese foi o son do pescozo do home.

Á mañá seguinte, a policía estaba intentando averiguar que pasou, mais nunca o descubriron.



martes, 15 de novembro de 2022

EMOCION(ARTE). O NOSO PROXECTO DA BIBLIOTECA

 Aquí vos deixamos outra canción, que fala dunha emoción moi importante o amor!!!




luns, 14 de novembro de 2022

COMUNIDADE DE BOOKTUBERS

 Hoxe, na nosa Comunidade de Booktubers, a recomendación da nosa compañeira, Manha Atif de 4º A.


Moitas grazas, Manha!!!




xoves, 10 de novembro de 2022

RAKONTO VERDE

 Seguimos  a celebrar o magosto, coñecendo un pouco da súa historia.O Magosto é unha festa tradicional tan arraigada na cultura popular galega como as colleitas e a árbore responsable da mesma. Os castiñeiros forman parte esencial da paisaxe galega desde hai moitos séculos. Galicia debe os seus castiñeiros aos romanos, que trouxeron unhas variedades de árbore máis produtivas que as autóctonas que se estenderon rapidamente pola rexión. Durante os séculos seguintes, a castaña adquire gran protagonismo no ciclo vital e económico das terras. Aproveitados ao máximo, desde a madeira da árbore, até o seu froito e os seus refugallos, esixíase a plantación de soutos nas terras e moitas rendas ou parte delas cobrábanse en castañas, tamén coñecidas como 'o pan dos pobres. Mais, agora, é un manxar que se goza en todas as xuntanzas e vai, case sempre, unido a unha celebración de comunidade.





mércores, 9 de novembro de 2022

MEMORIAS DUN NENO LABREGO.



O 3 de novembro de 1928, nacía o escritor galego Xosé Neira Vilas, autor dun dos libros máis coñecidos para todos e todas as lectoras en lingua galega. 

Este libro ten un dos comezos máis fermosos da nosa literatura e titúlase, Memorias dun neno labrego.


Comeza así...


Eu son Balbino. Un rapaz de aldea. coma quen di, un ninguén. E ademais, pobre. Porque da aldea tamén é Manolito, e non hai quen lle tusa, a pesar do que lle aconteceu por causa miña.No verán ando descalzo. O po quente dos ca- miños faime alancar. Magóanme as areas e nunca falta algunha brocha para espetárseme nos pés. Érgome con noite pecha, ás dúas ou tres da mañá, para ir co gando, restrebar ou xuntar monllos. Cando amañece xa me doe o lombo e as pernas. Pero o día comeza. Sede, sol, moxardos.

No inverno, frío. Ganas de estar arreo ó pé do lume. Muíños apeados. Faladurías de neves e lobos. Os brazos son coma espeteiras para encolgar farrapos. Murnas, fridas, dedos sen tentos.

!Que saben disto os nenos da vila!
Eles ignoran o que eu penso mentres boto ó corpo un gurrucho de caldo con broa. Ou o que sinto cando estou no monte pingando, atereci- do, vendo por entre a chuvia un fantasma bre- temoso en cada árbore.
A aldea é unha mestura de lama e fume, onde os cans ouvean e a xente morre «cando está da man de Deus», como di a madriña. Os rapa- ces somos tristes. Enredamos, corremos tras dos foguetes e ata rimos, pero somos tristes. Temo a probreza e os trafegos da terra aniña- dos nos ollos.
Eu quixera andar mundo. Ir por mares e terrras que non coñezo. Nacín e crieime na aldea pero agora síntoa pequena, estreita. Coma se vivise nun cortizo. Teño pensamentos que non lle podo contar a ninguén. Algúns non me entenderían e outros chamaríanme tolo. Por iso escribo.

Xosé Neira Vilas





martes, 8 de novembro de 2022

ESCRIBIR A BIBLIOTECA ESCOLAR

 Hoxe imos escribir a nosa biblioteca escolar co marabilloso conta contos que fixeron as compañeiras de EI, para todos os nenos e nenas deste nivel.

Moitas grazas por facer que a mañá do venres fose así de fermosa, e todas cantando ... non vin vella, nin velliña, nin vellón... corre corre cabaciña... corre corre cabazón!


Moitos parabéns e esperando xa o vindeiro conto!!!




luns, 7 de novembro de 2022

EMOCION(ARTE). O NOSO PROXECTO DA BIBLIOTECA

 A felicidade é unha das emocións que máis nos gusta desfrutar e compartir. Por iso, como di esta canción, Don't worry be happy! Non sempre hai que preocuparse, ás veces compartir a felicidade fai que todas nos encontremos ben.

Pois, hai tedes outra proposta de coreografía!!!




domingo, 6 de novembro de 2022

CURTAS ANIMADAS

 HOPE

Un corto animado que reflicte a necesidade de coidar os nosos mares, para que os seres vivos que o habitan podan vivir sen o perigo dos plásticos.