Páxinas

Pages - Menu

xoves, 27 de outubro de 2016

AS NOSAS LETRAS



O luns foi o Día das Bibliotecas, o lugar no que habitan máis mundos e seres que nos levan por camiños e aventuras que, quizais, só a través dos libros poderemos descubrir.
Para celebralo a escritora galega, Ledicia Costas, escribiu este fermoso texto.




Resultado de imagen de ledicia costas

Un vagalume é unha illa diminuta extraviada na noite máis densa. Cen vagalumes, unha constelación misteriosa que marca o rumbo cara a outros universos. Así, con esa estratexia de luz, organízanse os libros que moran nas bibliotecas. Son aloumiños fosforescentes que incendian os soños e recompoñen os corazóns grises ata facelos recobrar o seu vermello brillante. Calquera individuo que padeza a síndrome do corazón gris, debería poñerse en mans dun experto e visitar unha biblioteca.
Para escribir un libro, ademais de facer malabarismos coas palabras hai que ser unha desvergonzada ou un tolo. Un atrevido, unha excéntrica descontrolada! Levar un calcetín de lunares, outro de raias e os pelos de punta. Unha crista como as das cacatúas sería un peiteado ben interesante para un escritor. Só as mentes máis disparatadas son aptas para escribir libros. Mais para custodialos non chega con ter un desaxuste nos cables cerebrais. É indispensable ser de fóra. Un extraterrestre. As bibliotecas albergan seres con antenas xiratorias, cerebros milliométricos que memorizan títulos rebuscados, rimbombantes, campanudos. As persoas que custodian os libros sempre me pareceron criaturas singulares. Están dotadas de extremidades retráctiles que estiran e estiran ata alcanzar aquel volume ao que semellaba imposible acceder. E logo, coma se nada, recompóñense e todo volve á súa posición natural. Semellan seres humanos, mais a pouco que os observes, percibirás que non son de aquí. Unha das cousas que máis me fascina é o seu cerebro. Parécenme tan listos! Os libros fabrican pensamentos. Pasar tantas horas dentro dunha factoría de ideas é bo para ter un corazón vermello e brillante e unha cabeza chea de plans fantásticos.
Alguén me contou que o 24 de outubro é o Día das Bibliotecas. Sería xenial montar unha festa con confeti e pompas de xabón. Unha cousa grande. A min encantaríame vestirme para tal ocasión coma o personaxe dalgún libro, sentar na mesa dunha biblioteca da cidade onde vivo, e agardar a que viñesen visitarme. Nas bibliotecas podes ser quen ti queiras. Desde Mary Poppins ata Matilda. Atreyu, Drácula e ata Pippilotta Viktualia Rullgardina Krusmynta Efraimsdotter Långstrump. Podes poñer botas de pelo, plumas, zancos e sombreiros. Sombreiros! Iso é! Imaxino a unha pequena lectora achegándose a min discretamente, engaiolada polas cores e formas do meu chapeu:
—Sombrereira tola, que festa tan marabillosa! Sería tan amable de servirme unha taza de té?
Eu serviríalla con moito gusto, poñendo cara de muller refinada, e logo as dúas faríamos a un tempo ruído ao tragar. Soaría algo así como glup glup glup. E antes de que nos dese tempo de botarnos a rir de xeito desenfreado, aparecería o bibliotecario, como xurdido da nada, que para iso posúen a facultade de materializarse diante de ti no momento máis inoportuno, e nos advertiría de que as bibliotecas non son lugares aptos para ir merendar. Hai que recoñecer que son únicos custodiando tesouros. Extraterrestres co corazón vermello e brillante. Que cousa tan fantástica. Feliz Día das Bibliotecas!”

mércores, 26 de outubro de 2016

E TI, QUE PINTAS? ÁFRICA

Despois de coñecer as pinturas rupestres africanas, e as máscaras; agora imos a descubrir pintoras e pintores africanos. Empezaremos Ndidi Emefiele, que nos ten impresionados cos seus peculiares retratos.


As mulleres de Ndidi Emefiele

IMG-20140203-WA0003
Ndidi Emefiele (Abuya, Nigeria 1987) 





Ndidi Emefiele é unha aoven artista de Nigeria. Como ides a comprobar as shas obras son difíciles de esquecer. As protagonistas dos seus retratos son mulleres negras con miradas profundas. As lentes, unha das características destes retratos, funcionan como unha especie de protección, como un velo, unha máscara. As cabezas representan o destino.
Do que non hai dúbida é da fermosura das súas obras.

12393976_538674419625147_15624120_n

12534657_220576928287108_369544408_n

12552345_1496943850615566_921640722_n

12677717_919809144777484_1794856092_n



12749848_943972545710700_236345495_n



IMG_3494-690x804



IMG_3853-690x719

Ndidikanma-Emefiele-3

Ndidikanma-Emefiele-4-1101x1400


Ndidikanma-Emefiele-5-1103x1400


Ndidikanma-Emefiele-6-1072x1400

martes, 25 de outubro de 2016

SABEDES QUE ...

EN ÁFRICA HAI UNHAS GALIÑAS  MOI CURIOSAS?

A GALIÑA DA GUINEA:





É unha ave moi resistente, que case nunca está enferma. É moi nerviosa e ruidosa, pero tamén moi mansa.
Utilízase como gardián. Cando percibe a presenza de estranos ponse a berrar, e como o són é bastante desabradable, asusta aos depredadores.
Escoitade!



Come formigas, garrapatas e outros invertebrados, ademáis de vexetais. É un animal omnívoro e ademáis voa.


GALIÑA DE MOS


Resultado de imagen de gallina de mos


A Galiña de Mos, é probablemente a máis famosa da Galicia. É unha galinaceas, como o pavo, o faisán, a pediz ou a codorniz. O galo é o macho da galiña.
Aqui tedes un fermoso galo:

Resultado de imagen de gallo



A galiña pasa a maior parte do tempo no chan, non voa case nada. Vive de día, e dicir, é diurna. Ten unha vida duns 10 ou 12 anos, dependendo da raza.
É omnívora. Aliméntase de vexetais, mais tamén de gusanos, insectos, caracois ...
Unha curiosidade da súa alimentación é que inxire pedriñas moi pequenas que lle axudan na dixestión dos alimentos.

Este é o canto do galo:




Estamos moi agradecidos ás galiñas por eses ovos tan ricos que poñen!!!

luns, 24 de outubro de 2016

RECOMENDACIÓN LITERARIA DOS MARTES

Este martes a nosa recomendación literaria é ... TERRORÍFICA.

PASADE POLA BIBLIOTECA E ATOPAREDES AS LECTURAS MÁIS ESCALOFRIANTES!!!






domingo, 23 de outubro de 2016

CONCURSO DE RELATOS "DAME MEDO"

Un ano máis, desde a biblioteca convócase o Concurso de Relatos "Dame medo". Aquí tedes as bases e toda a información que precisares. Se tedes algunha dúbida, pasade no recreo pola biblioteca.

CONCURSO DE RELATOS

“DAME MEDO”

v Poderán participar todos os alumnos e alumnas que o desexen.

v Os relatos terán como extensión máxima un folio por unha cara.


v O tema terá relación coa festividade do Samaín.

v O prazo límite de presentación é o 2 de novembro.

v Aqueles que decidan participar, poderán entregar os seus relatos na Biblioteca en horario de recreo.

v A entrega de premios na festa do Magosto, e colgaránse no blog da biblioteca.




QUEN DIXO MEDO!!!

sábado, 22 de outubro de 2016

CONTOS CURTOS

Xa que estamos no Samín, o noso Conto Curto de hoxe é .... terrorífico.

TREMEDE!!!






xoves, 20 de outubro de 2016

AS NOSAS LETRAS

Hoxe, nas Nosas Letras, imos a facer camiño cara o Samaín cun conto "A bruxa regañadentes"

Disfrutádeo terroficamente!!!



mércores, 19 de outubro de 2016

E TI, QUE PINTAS?

Seguro que queredes saber algo máis das máscaras africanas. Hoxe imos a coñecer ao artistas que as crean e o significado que teñen.


Artistas

Un artista de máscaras é unha persoa respetada e admirada na tribo. Un aspirante a artista pode aprender as técnicas de tallado en madeira do seu pai, ou pode ser aprendiz dun mestre tallador. Levaralle anos aprender non só as técnicas, senón todo o significado relixioso das diferentes características e materiais. As máscaras que el fai son importantes para a tribo, non como simples baratixas ou decoracións, senón como obxectos espirituais de reverencia.





Significado profundo


Cando un bailarín ponse unha máscara africana, non está a actuar. A máscara é vista como a conexión ao mundo espiritual, e os deuses, espíritos e devanceiros están convidados a posuír o corpo do bailarín. Así, o bailarín é considerado coma se fose realmente un deus, espírito ou devanceiro. Esta experiencia cerimonial é transformadora non só para o bailarín senón para a súa tribo.

É importante que entendades, que as máscaras africanas, asi como os abalorios que levan na súa vestimenta teñen un significado importante para cada tribo. Non é só unha cuestión estética e moito menos pensedes que é como cando nos disfrazamos no entroido. 
Para eles é unha expresión artística con un significado moi profundo e importante.






Aquí tedes un documental sobre máscaras moi interesante.