Hai
moito tempo un neno chamado Luís encontrou unha porta estraña, que tiña forma
de rombo e non se atrevía a traspasala. Un día contoullo a Elena, a súa mellor
amiga.
_
Temos que descubrir que hai detrás- dixo Elena.
_
Non…é se hai algo perigoso?_ preguntou
Luís.
_
Pois volvemos a saír _ contestou Elena.
_
Vale, entremos _ respondeu Luís.
Cando
entraron non había nada, era un lugar en branco.
_
Oxalá houbera un banco para sentarme _ dixo Luís.
De súpeto apareceu un banco.
_
Creo que este é un lugar para crear_ interviu estrañada Elena.
_E
que é un lugar para crear?_ inquiriu
Luís.
_Un
lugar para crear é un sitio no que o que imaxinas aparece _ respondeulle Elena.
Seguiron
imaxinando ata que de repente …
_
Temos que saír de aquí antes de que desaparezamos nós tamén !_ berrou Luís.
_Vale!_
exclamou Elena.
Rubén Sánchez da Silva, 5ºA
Rubén, sigue escribindo contos tan bonitos.
ResponderEliminarSaúdos.
Mari Carmen